Zijn er verschillende soorten verpleegsters? Elk heeft een gespecialiseerde opleiding en opvoeding. Ze worden gecategoriseerd op basis van hun rol in het team. Wijkverpleegkundigen die werken in een omgeving waar veel soorten mensen gemengd moeten worden, hebben de moeilijkste taak in hun vakgebied. Zij moeten activiteiten coördineren tussen verschillende mensen met verschillende achtergronden, en tussen volwassenen en kinderen.
Er zijn ook wijkverpleegkundigen die op geïsoleerde plaatsen werken en alleen met bejaarden werken. Zij houden zich bezig met specifieke problemen zoals gevallen van huiselijk geweld, psychiatrische inrichtingen, het behandelen van gewonden zonder blijvende schade aan te richten, en andere gevaarlijke situaties. Zij verlenen ook preventieve zorg aan patiënten.
De meest voorkomende omgeving voor wijkverpleegkundige zijn verpleeghuizen en gezondheidscentra. Vaak zorgen deze plaatsen voor zowel de lichamelijke als de geestelijke patiënten van de gemeenschap. Deze plaatsen staan onder toezicht van ziekenhuizen om ervoor te zorgen dat het welzijn van de patiënten altijd gewaarborgd is.
Wijkverpleegkundigen die in ziekenhuizen werken hebben ook een zware taak, omdat zij zowel voor de patiënten als voor het medisch personeel moeten zorgen. Bovendien moeten zij de patiënten voorbereiden op de behandeling door de artsen. Dat betekent dat ze ervoor moeten zorgen dat ze de juiste houding hebben in de omgang met de patiënten. Om dit te bevorderen, worden de wijkverpleegkundigen aangemoedigd om verschillende lessen bij te wonen over relevante onderwerpen zoals anatomie, farmacologie, voeding, en nog veel meer.
Bovendien moeten de wijkverpleegkundigen beschikken over goede mondelinge en schriftelijke communicatievaardigheden om het onzekere gedrag van de patiënten te vergemakkelijken. Omdat de patiënten een ziekte of aandoening kunnen hebben, kunnen ze ook een educatieve handicap hebben. In feite kunnen zij zelfs slechte sprekers zijn, zodat het tot stand brengen van een betere band tussen de verpleegkundigen en de patiënten zeer belangrijk is. In dergelijke situaties staat de communicatieve vaardigheid van de verpleegkundigen hoog aangeschreven.
Het volgende waar men in verpleeghuizen op moet letten is de staat van de bedden en de vloeren. Wees daar niet te zelfingenomen over. Vanwege het geraamte van deze faciliteiten zijn de bovenste verdiepingen van de gebouwen misschien niet al te stabiel om op te slapen. Dat betekent dat de bedden misschien ook niet stabiel zijn, waardoor de vloer een gevaarlijke plaats wordt om te slapen. Dit mag u er echter niet van weerhouden op zoek te gaan naar een goed verpleeghuis, want u moet altijd op dergelijke risico’s letten.
Wanneer u voor een baan bent geselecteerd, wordt u ingedeeld bij het ondersteunend personeel totdat een patiënt met pensioen gaat. Daarom is het ondersteunend personeel meestal de eerste die op de hoogte is van ziekten of verwondingen, die kunnen gebeuren bij de patiënten of binnen de gebouwen. Aangezien de verpleegkundigen altijd op de uitkijk staan voor gezondheidsproblemen bij de bewoners, zijn zij de eersten om veranderingen bij de bewoners op te merken. Daarom moet aan hen een voorkeursbehandeling worden gegeven, vóór aan de artsen.
De verpleegkundigen zijn echter niet de enigenWie is verantwoordelijk voor het welzijn van de bewoners? De bewoners zelf zijn verantwoordelijk voor hun gezondheid. Zij moeten ervoor zorgen dat ze in goede gezondheid verkeren. Daartoe moeten ze regelmatig naar de dokter gaan en hem om advies vragen. De dokter moet positief reageren op hun zorgen. Vervolgens moeten de verpleegkundigen ervoor zorgen dat zij de nodige voorzorgsmaatregelen nemen.
Het is in de eerste plaats hun taak ervoor te zorgen dat alle bovengenoemde normen door het verpleeghuis worden nageleefd, maar aangezien de artsen er zijn om voor hun patiënten te zorgen, moeten zij ervoor zorgen dat de normen die de verpleegkundigen volgen, in overeenstemming zijn met de door de instelling gebruikte Pediatric Quality of Care Measurements.
In een notendop kan de kwaliteit van de gezondheidszorg worden afgemeten aan de kwaliteit van de bewoners en het personeel, maar zij kan ook worden getoetst aan het verstrijken van de tijd. Als de kwaliteit van de zorg niet volgens deze normen is verbeterd, bestaat de kans dat de kwaliteit van het leven afneemt.